Cum laude

Weer een stap gezet in de grote-mensen-wereld: ik heb mijn baas (Eduard) uitgenodig om bij mij te komen eten. Met zijn vrouw Elisabeth, en twee jongere collega's zonder wie ik het überhaupt niet aan zou durven. Vanzelfsprekend had ik gisteren als een bezetene opgeruimd, schoongemaakt, afgewassen, en letterlijk alles uit de kast gehaald om mooi tafel te dekken. Ja, we waren met z'n vijven, en ik heb van alles maar vier.

Ik had italiaans gekookt, iets waarvan ik dacht dat ik dat makkelijk bijzonder kon maken. Het culinaire resultaat is verslonden zonder dat ik er aan dacht om foto's te maken ter vereeuwiging van een hoogst unieke tour de force. Menu!

• Aperitif - Martini met zoutjes (tot 19.00)
  
• Antipasti - Meloen met parmezaanse kaas en parmaham
  
• Primo - Penne met pesto van zongedroogde tomaten, met tomaten-mozarella-basilicum salade
  
• Digestivo - Citroen sorbetijs!
  
• Dolce - Tiramisu, koffie, thee (tot 21.00)

Vooral het ijsje tussendoor, borrelglaasjes in de diepvries, vond ik spectaculair. Met het mooie weer, het open raam en de mafiamuziek was de mediterane sfeer compleet. Zoals meerdere malen opgemerkt is.

En het was nog lekker ook! Eduard schepte zelfs drie keer op van de pasta. Elisabeth: "Dat moet je beschouwen als een groot compliment, dat heeft hij bij mij in 30 jaar nog nooit gedaan." Ze zei ook dat Eduard niet kon koken, hij antwoordde "Nou, ik heb wel promovendi die kunnen koken."

Elisabeth kan overal enthousiast over worden, al is het maar kort. Eduard reageert steevast zo:

• "Nou moet je het wel goed vertellen."
  
• "Nou moet je niet overdrijven."
  
• "Nou belicht je het verhaal wel erg eenzijdig."

Zij was ook het middelpunt van het dieptepunt van de avond: ze zakte door d'r stoel! Ze had net een naar ongeluk met d'r rug gehad, maar dit liep allemaal gelukkig goed af. Mijn carrière gered.

Het was half twaalf voordat ik alleen was, maar nog veel later voordat ik weer een beetje tot rust gekomen was … toen was de afwas gedaan, de tafel teruggezet, de kleine hand van de klok bij de drie in de buurt, en dit stukje bijna af.

Ik had Gunther verteld van het voornemen, die zei 'Dat wordt cum laude.' In de keuken is dat in ieder geval gelukt.