Kikkers

Woensdag fietste ik over een nat pad naar huis. Net als alle mannen ben ik geneigd om te mikken op "de vlieg in de pot", maar ook op de fiets rij ik liever midden over losse takjes heen, zodat die spannend knakken, dan er schampend langs, zodat ik uitglij.

Woensdag dus, kwam ik zo'n takje tegen, in het donker. Toen het al te laat was voor mij om te corrigeren, of om überhaupt te reageren, probeerde het takje weg te springen. Het bleek, zoals de titel al doet vermoeden, geen takje te zijn. Het achterwiel volgde met een heel vies geluid ... ik ben zonder om te kijken doorgereden. Ik verwacht geen politiebericht, maar de schuld knaagt.

Gelukkig heb ik hier niks mee te maken.

Gisteren vond ik een enorme spijker in mijn achterband. Ik heb hem geplakt, denkend aan wraakzuchtige dolende kikkerspookjes.

Losse observaties

Ik maak wel eens wat mee. Zeker nu ik er op let om leuke dingen voor dit logboek te vinden.

In Lombok vergat mijn voorganger bij de pinautomaat z'n geld mee te nemen. Wie gaat er nou geld halen en vergeet z'n geld dan? Ik erachteraan rennen "Meneer, meneer, uw geld" en hij bedankte niet eens. Gelukkig deed mijn buurman dat voor mij -wij stereopinnen- in onvervalst Utregs, "Zo joh, die maag je daankboor zèn".

Ik zag een meisje voordat ze de moskee in ging nog snel even haar HOOFDDOEK OMDOEN. Vergevorderde integratie, denk ik.

In Havana -café bij het stadhuis- moet je betalen om naar de wc te gaan. 50 cent, maar je krijgt er wel wat voor terug: je mag namelijk de gel gebruiken die ze voor de spiegels hebben klaargezet. Dus als je bij het uitgaan je wilt verzekeren tegen een bad hair day ga je naar Havana, en als je gewoon moet plassen kan dat toch overal in de buurt.

We zijn vrijdag met de vakgroep wezen zeilen, en zonder grappen dit was het leukste dat ik de afgelopen weken heb meegemaakt. Prachtig weer, beetje actie, smartlappen zingen, spelletjes winnen, genoeg tijd om iedereen te spreken en genoeg ruimte om ze te vermijden als het je te veel wordt.

In Marken -lieflijk oudhollansch visschersdorp- was een italiaanse toergroep. Ik voelde me net als zij de toerist, maar ik schetterde niet "Waar zijn de tulpen?". Verhaal verteld aan een italiaanse collega … "Did you throw them in the water?"
"I managed to restrain myself." antwoordde ik. "Pity, next time don't try so hard."

Maar het mooiste was Manuel's camera. Prachtig digitaal ding met een reuzenlens, duidelijk heel goed en even duidelijk heel duur. "Impressive camera!" zeg ik. "Yes," zegt hij "I have it to compensate for my tiny dick." Petje af.

Poolse vriend

Twee zomers terug leerde ik op Sicilie een Poolse jongen kennen. Ik heb met hem enorme pret gehad, vooral om zijn vrolijk en aanstekelijk cynisme en gitzwart wereldbeeld. We hebben contact gehouden, maar toen hij schreef dat hij getrouwd was en een zoon gekregen had wist hij dat zo te brengen dat ik het een half jaar niet serieus nam.

Nu mailde ik hem gisteren om te vragen of hij ook naar Istanbul ging. Precies tegelijkertijd mailde hij mij ook. Na wat spraakverwarring kwamen we er achter wat er aan de hand was, en dat hij niet ging maar wel naar Seattle, dus ik zie hem een maand later.

Ik zet het zijn mail hieronder omdat telkens als ik het lees ik hardop moet lachen. Misschien ligt dit aan mij en vind niemand anders het leuk, maar ik deel het toch. Mijn tekst staat cursief.

> Hi Slawek
>
> Did you get my mail? You don't sound like it ... I sent it to your
> Polish address. I'll send another copy. You are in Erlangen now?
>
> > how is life for spoilt banker sons?
> My dad just bought me a new car, I didn't like the old one. And the
> maid is massaging my shoulders, while the other one makes tea. You
> should come here sometime.

I have not got it because our firewall in Cracow lets us get no relevant
messages (only spam). (Funny I decided to write to You the very moment You
did).
2. I am in Erlangen and it is unclear whether I will be here next year.
(there is money and I want to but whether "they" will let me is another
question)

> > I am computing some horrible stuff and listening to string quartets.
> I am not computing anything and listening to a construction site.
You lucky guy. I have to pay for a house which is less pleasant then
listening to it being built.

> But mostly I am dreaming of an exotic oriental conference on
> hypergeometric functions in Constantinople.
you are a spoilt westerner.

> (here's the message from this morning)
>
> Hi Slawek!
>
> How are you? Were you still planning on coming to Amsterdam, or have
> I missed you already? How are the other Ramses?
yes I do. Though GOK when. The more I work the more I have to do.

> I should have written you much earlier. Michela (sicilian Miss 'e
> stato un piacere') was here this Christmas to talk to Looijenga and
> she is still too easy to trick.
I do not ask whether You did "trick her"
"Ein Ritter geniesst und schweigt".

> I also kept thinking of my
> Krakov-connection as pope John Paul II died. I'm sure beautiful
> Polish girls will not be camping outside the window of the German
> Panzerkardinal Ratzinger.
I would not be so sure. Polish girls are unpredictable...
(never marry one)

> I turned 25 last week ... does that mean I'm old? ...
Yes.

> then you must
> be, like, older?
No, its not a function of age only. The richer You are the older You are
and the more attractive women You get.

> The love of my life and I are currently not seeing
> each other,
lucky you. if she is with you longer then one year then she cannot be the
love of your life.

> which means my spare time for mathematics has skyrocketed
> and my enthousiasm for research has declined accordingly. No
> publications yet, and I'm hoping it'll turn out ok.
no comments. I am about to complete two papers based on the principle
"all you ever wanted to know about X but were afraid to submit"
so I am not enthusiastic about writing papers but as long as I do not get
my habilitationschrift I feel compelled do destroy forests

> Best, and hope to see you soon! Rogier

Frankly speaking I am completely fed up with my life. The only positive
thing (apart from geometry and gewandhausquartett) is my son - he lives
in poland but I spent the whole easter with him and he is incredible
(which means everybody finds him horrible, but I do not)
hope to hear from you soon
slawek
ps I just got your mail to my polish address - very strange...

Naam:

Als ik paus werd, zou ik een naam kiezen uit de volgende rij:

Hilarius II

er was echt een eerste

Johannes XXIV

de populairste optie, bovendien herinnert het me aan 24-zijn

Petrus II

de minst nederige optie

Augustus

nog zo een

Adrianus VII

naar de Utrechter, maar die heette zelf Adriaan

Canonicus

vanzelfsprekend

Urbanus IX

Kruistochten zijn gaaf (dat was II)! Koko flanel is gaaf! IX heten is gaaf!

Habitus

"Verklede man"

Rogerius

of Rüdiger of Hrodger. Waarom zou je je naam eigenlijk veranderen?

Hmm. Ik heb m'n Asterix-stripboeken niet bij de hand, dus ik hou het hier bij. Oh ja, Kalenetus, Coitus Interruptus, Kindermenus …

Ph.D.

Een fantastische web-strip ontdekt, over een groep AiO's in Stanford (USA). Er zijn een paar culturele verschillen, maar de algemene ervaringen zijn zo ontzettend herkenbaar, je weet niet meer of je moet lachen of huilen.

Het is me nog niet gelukt deze plaatjes in de blog te zetten, dus hier is een link waar ik er een paar op een rij heb gezet. De site van de strip zelf is www.phdcomics.com. Voor mijn mede-onderzoekers is het wel een regenachtige zondagmiddag waard, als je die een keer hebt. En ik heb er een boek van ...

Verjaren

Ik was aan het plussen-en-minnen, of 25 nu eigenlijk nog jong is. Had ik net geconcludeerd dat de hele wereld nog voor me open lag, kreeg ik een bericht dat me deed beseffen dat er ook al wat achter me ligt. Voor het eerst is een generatiegenoot van mij moeder geworden! Sara -die ik in Bologna leerde kennen- heeft de (voorlopig) mooiste baby ter wereld gekregen, Samuel.

Hierom moet je nooit je vrienden 9 maanden uit het oog verliezen. Ik kom er niet meer achter of ik het vergeten was, of nooit geweten heb … ik weet ook niet wat ik erger zou vinden.

Eigenlijk is het al positief dat ik de 25 überhaupt gehaald heb: de periode 18-24 schijnt bij mannen relatief fataal te zijn. Nu dat voorbij is, heb ik een veel kleinere kans om door een misdrijf, ongeluk of overdosis om te komen. Ik las laatst dat de gemiddelde leeftijd van Amerikaanse oorlogsdoden in Irak 23 is, onder Irakezen zou het zelfs lager kunnen zijn. Dan ben ik weer blij dat ik daar niet bij betrokken ben. Het plaatst het 'ouder worden' in perspektief: veel mensen krijgen de kans niet eens.

Verjaardag

Vandaag ben ik jarig, maar dan ook echt jarig. Soms wil je dat dat ongemerkt voorbij gaat, maar dit jaar -is het misschien het goede weer?- voel ik me net weer het feestvarkentje (kent iemand dat Gouden Boekje nog?) Mijn kantoor is vrolijk versierd, m'n collega's komen langs om te feliciteren, ik krijg mailtjes uit alle hoeken van de wereld, en ik krijg zelfs een halve dag vrij van de Universiteit; ik kan het me dus wel even veroorloven om dit stuk te tikken. En de dag is nog niet eens voorbij.

Er komt geen groot feest -waarschijnlijk ben ik daarom wel zo vrolijk- en zoals het nu gaat ook geen berg kado's. Dat hoeft ook niet meer. Het is daarentegen wel heen fijn dat ik om me heen (en wat verder weg) zulke goede vrienden (en ook wat vriendinnen) heb, daarin ontdek je ware rijkdom. Veel dank!

(Ik heb dan ook wel voor m'n gevoel flink reclame gemaakt voor deze dag. Maar dat terzijde.)

Wat doe ik hier nog achter dit toetsenbord? Ik ga nog verder genieten!

Vorderingen voornemens

Na het formuleren van doelstellingen volgt onvermijdelijk het evalueren van de resultaten. Nu is een week erg kort, zelfs voor een tussenevaluatie, maar ik ben erg tevreden over mijn T's dus ik ga met plezier verslag brengen.

Tennis: gisteren met Sander getennist, in de stromende regen bij 5°C. Koud en nat, de natte ballen stuiterden al gauw niet meer op de drassige baan, en ons partijtje heb ik heel snel verloren (6-0, 6-0) maar ik heb me erg vermaakt. Backhand waardeloos, service beter dan herinnerd, oog-hand-voet coördinatie ontbrekend. Binnenkort win ik.

Turks: moeilijk, heel anders, maar ik ben enthousiast. Ik bedankte de bakker uitgebreid "Tesjekkür-ler" en hij stak breed lachend van wal … hij had het in ieder geval begrepen. Wat hij zei begreep ik niets van, maar het begin is er. Het leukste dat ik tot nu toe geleerd heb is een regel over achtervoegsels. Afhankelijk van de laatste letter van het basiswoord heb je een harde of zachte klank: bij welke letters hoort een harde klank? Bij 't kofsçhip-sj natuurlijk!

Ik heb zelfs een nieuw langetermijnvoornemen: reizen. Afgelopen jaren heb ik heel weinig vakantie gehad -in 2003 had ik een scriptie en een verhuizing en in 2004 kwam het niet uit om ver weg te gaan- maar ik zie bij mezelf een hele opleving als ik vooruit denk naar wat ik in Turkije allemaal ga doen. Grenzeloze mogelijkheden, groot land, veel geschiedenis, maar ik moet keuzes maken vor de 2-3 weken dat ik erheen ga na de conferentie … juist het dromen en voorbereiden is al leuk.

Andere reisdoelen:

• Polen, beginnend bij Gdansk (Gouden Eeuw), langs de Baltische kust (Duitse ridders), dan het binnenland in voor Warschau, Poznan, Wroclaw (Hertogdom) en over Berlijn terug.
• Of de Zwarte Zeekust van Oekraine, de Krim, Roemenië, en over Budapest en Wenen terug.
• Als ik meer geld heb, en tijd (2007) Brazilië. Reizen langs de kust van Recife naar Salvador, via Belo Horizonte naar Rio, Sao Paulo en Oro Preto. Op een motor.
  
• En als ik helemaal rijk ben, Japan. Daarvoor is er een kans dat ik er voor werk heenga, of misschien wil Thom me wel een keer rondleiden …
  

Ik word al helemaal enthousiast van het opschrijven alleen al. Een lange reis begint altijd met een kleine stap, in dit geval een schriftelijke.

Museumnacht

5 november 2005 is het museumnacht in Utrecht, en om voor mij nog ondoorgrondelijke redenen is het thema geworden het getal 5. De Universiteit is mede-organisator, en via via kwam er bij ons een verzoek om een praatje te houden "over" 5. De details zijn nog heel schimmig, maar ik heb me al wel opgegeven om mee te helpen. Het lijkt me uitdagend om alles -of überhaupt iets- te vertellen over een getal. Laat me het weten: waar denk jij aan bij het getal vijf? Vingers, waddeneilanden, en platonische lichamen zijn al genoemd. En het feit dat het niet priem is in de gehelen van Gauss.


Verder heb ik geluncht met een russische gast van mijn begeleider. Een aardige jongen, maar hij heeft vijf seconden nodig om een antwoord te formuleren, ook in een gewoon gesprek. Niet een partij voor hele levendige conversatie, maar misschien wel in het Russisch.

Hij had zoute haring genomen, en Eduard merkte op dat het een Hollandse specialiteit was, wat hij aan het eten was. Hij nam tusendoor een hap van een krentenbol en zei naar allebei gebarend "... ... ... ... Which?"

"Both, but not together!" zei ik, waarop de hele tafel erg moest lachen. Arme Dmity. Toch ben ik tevreden met het antwoord: bondig, informatief, volledig, en onder omstandigheden erg grappig.

Humor

Klop ik vanochtend bij m'n begeleider aan, staat hij afwezig door de kamer te ijsberen. Ik kijk verbaasd toe hoe hij gepijnigd dingen mompelt als "Dat moet ik toch weten!" en "Het zou zo eenvoudig moeten zijn!". Ik schraap m'n keel en vraag "Wat is er, Eduard?"

"EDUARD!" roept hij opgelucht. "Dat was het. Zo, wat kan ik voor je doen ... eh ... meneer?"

(Dit is natuurlijk verzonnen.)

"Turks"

Nog niet zo veel Turks geleerd (of getennist) maar wel wat over Koerdistan. Ik kon namelijk bij mijn kapper niet uitmaken of ze Arabisch of Turks spraken, het bleek Koerdisch te zijn. Naar zijn zeggen na de Turken en Marokkanen de grootste bevolkinsgroep van Lombok, gevolgd door Perzen en op afstand de etnische Nederlanders, gemeten naar zijn klantenbestand.

Voordat hij gel in mijn haar goot en ik hem nog aardig vond ("Naar achter of door elkaar?" de twee mogelijke coupes, in mijn geval dus rechtop), hebben we lang gesproken over de Koerden. De taal blijkt 6 hoofddialecten te kennen die in drie alfabetten geschreven wordt. Hij sprak ze allemaal, naast Turks, Farsi, Arabisch, Engels en wat Nederlands.

Het volk zelf stamt af van de Medeërs, die ooit het hele middenoosten beheersten -zo nadat de Babyloniërs en Chaldeërs en voor de Perzen precies hetzelfde gebied beheersten. Ook het enige zulk volk zonder eigen land: zelfs de joden (Israël) en Aramezen (Armenië. terzijd: Jesus sprak Aramees) hebben nu hun eigen land, maar deze hoogopgeleide erfgenaam van Medya stond hier als banneling vaardig mijn haar te knippen.

Toen ik vertelde van "wetten van Meden en Perzen" -verder ken ik geen verwijzingen in het Nederlands- dacht hij aan een "Media- en Perswet" wat een prachtig voorbeeld is van een Babylonische spraakverwarring. Ha ha.

Op een ander spoor, heb ik net voor het eerst een Turks boek gelezen: Ik heet Karmozijn van Orhan Pamuk. Een geweldig boek, duidelijk op -en over- de grens tussen oosterse en westerse kunstvormen. Genoten, al heb ik me ook grote delen verveeld omdat het in detail inging in een wereld die mij geheel vreemd is, en bovendien kon ik mij slecht identificeren met de personages. Iedereen was achterbaks, had driedubbele agenda's, en probeerde de anderen (collega's, geliefden, kinderen) voor hun eigen karretje te spannen. Erg vermoeiend, en vervelend, maar alle draden komen prachtig samen in een intrigerende ontknoping, of ontrafeling. Weer een woordspeling, ik ben op dreef.

Voortaan ga ik onder werktijd schrijven, ik ben al veel te lang bezig. Nog een goed voornemen!

Voornemens

Vandaag is de verjaardag van Sander (vdS), die dat ongeveer nu in Madison aan het vieren zal zijn. Dat betekent -voor mij dan- dat ik over een week jarig ben en dan ook niet meer "begin twintig". Waar Hendrik terugblikt over de eerste helft van zijn leven, ga ik vooruitkijken naar de komende vijf zesde van de mijne.

Ik ga daartoe wat voornemens formuleren. Ik begin met wat ik deze week gedaan wil krijgen, en daarna daarna.

• Ik ga een paar Turken zeggen waar het op staat en dat ik naar Istanboel wil. Het reisbureau dat naar bed&breakfast kamers ging zoeken heeft nog niks van zich laten horen. B&B spreekt me meer aan dan een viersterrenhotel, ook al is het op kosten van de zaak.
  
• Later ga ik wat Turks leren zodat ik duidelijk uit kan spreken waar het op staat. Helaas staan de woorden die je dan nodig hebt niet in de "Wat&Hoe" gidsen die ik uit de bibliotheek gehaald heb. Ik loop vooruit, dit hoeft nog niet deze week.
  
• Thom bellen. Ik ga proberen de anglicismen te weren uit dit dagboek, maar voor wat ik precies ga doen bestaat nog geen nederlands woord: ik ga hem skype'en, en volgens mij zullen we in het komende Groot Dictee leren of dat zo geschreven wordt. Ik ga bellen via Internet, VoIP.
  
• Ik hoop binnenkort met Sander D. te gaan tennissen. Hij was het al van plan, maar hij weet nog niet dat ik het hem morgen voor ga stellen. Ik ga ook vragen wanneer hij mij wil uitnodigen om bij hem te eten.
  

En dan op wat langere termijn:

• Minder TV kijken: ik kon vanavond 'Le comte de Monte Christo' praktisch liplezen en ik had hem nog nooit eerder gezien.
  
• Meer doen met mijn motor-rijbewijs.
  
• Meer doen aan kendo. Toernooi op komst!
  
• Meer doen aan uitgaan.
  
• Misschien zelfs meer doen aan wiskunde.
  

Dat wordt een hoop minder TV, als ik al dat andere moet inhalen. Hmm... ik moet wat betere voornemens bedenken. Er staan een paar dingen die toch niet gaan lukken, dus ik concentreer me even op Turks, tennis en de TV. Trusten!

"Dagboek"

Een eerste poging tot een dagboek. Waarschijnlijk eerder een weekboek, als er al regelmatig iets in komt.

Reken op veel aandacht voor grappige observaties, nieuws uit wetenschap en wiskunde, hobbies, en af en toe wat persoonlijks.